уторак, 23. април 2013.

REČ PO RIJEČ (121)



ĆIRILO I METODIJE
Ćirilo i Metodije su bili braća iz Soluna, koji su širili pismenost i hrišćanstvo među Slovenima, zbog čega su ostali upamćeni kao „slovenski apostoli“. Njihov otac Lav bio je visoki vizantijski vojni zapovednik (drungar). Najraniju mladost su proveli u Solunu, koji je u to vreme bio okružen Slovenima. Metodije je postao upravnik jedne arhontije u istočnoj Makedoniji, dok je Ćirilo, koji je odrastao na carskom dvoru, nakon završenih filozofskih i teoloških studija bio postavljen za bibliotekara Aja Sofije (crkve Svete Premudrosti) u Carigradu i učitelja filozofije na carigradskoj visokoj školi. Godine 851. Ćirilo je postao član vizantijskog poslanstva arapskom kalifu u Samari, a 856. u doba političkih i crkvenih trzavica, Metodije je napustio svoj položaj arhonta i povukao se u manastir na Olimpu u Maloj Aziji. Malo kasnije je za njim došao i Ćirilo. Međutim, po nalogu vizantijskog cara Mihaila III, oba brata su 860. otišla kao misionari među tursko-tatarske Hazare u južnoj Rusiji. Neposredno nakon povratka iz Rusije, angažovani su za novu misiju kod Slovena. Naime, 862. poslanstvo moravskog kneza Rastislava zatražilo je od cara Mihaila episkopa i sveštenike koji će propovedati na slovenskom jeziku hrišćansku veru. Vizantija je udovoljila Rastislavljevoj želji i poslala mu Ćirila i Metodija. Braća su se za ovaj posao ozbiljno spremila: Ćirilo je sastavio prvo slovensko pismo (glagoljica) i na jezik makedonskih Slovena iz okoline Soluna (koji su od detinjstva dobro znali) preveli su najnužnije crkvene knjige. Na taj način su stvorili prvi slovenski književni jezik i postavili temelje slovenskoj književnosti. 
/skraćena verzija sa Vikipedije/

Нема коментара:

Постави коментар