REČ PO RIJEČ (2062)

NJUGREJNDŽ

Njugrejndž je praistorijski spomenik se nalazi u okrugu Dablin, na istočnoj strani Irske, oko jedan kilometar severno od Reke Boine. Sagrađen je oko 3200. p. n. e., tokom neolitskog perioda. Ne zna se pouzdano koje je bila njegova namena, ali je izvesno da je imao neki oblik religijskog značaja jer je usklađen sa kretanjem sunca. Spomenik ima sličnosti sa drugim neolitskih građevinama širom zapadne Evrope iz tog doba, među kojima je najpoznatiji Stounhendž.

Njugrejndž je dugo bio zatrpan i skriven pod zemljom. Tek u 17 veku, počinju arheološka iskopavanja i istraživanja. Danas, je popularno turističko mesto, i smatra se jednim od najvažnijih objekata megalitske Evrope. Obuhvata veliki nasip, građen od naizmeničnih slojeva zemlje i kamena, sa travom koja raste na vrhu i rekonstruisanom fasadom od belog kvarca. Humka je 76 m široka i preko 12 m visoka, i obuhvata 0,4 hektara zemljišta. Na humci je ozidan prolaz, kome se može pristupiti ulazom na jugoistočnoj strani spomenika. Prolaz za prostire na 18.95 metara. Na kraju prolaza su tri male komore. Svaka od manjih komora ima veliki ravan kamen „basen“, na kome su se prvobitno deponovale kosti mrtvih. Zidovi ovog odeljka su sačinjeni od velikih kamenih ploča, dvadeset i dve koji su na zapadnoj strani dvadeset i jedne na istoku. Sve se u proseku od 1,5 metara visoke. Nekoliko ploča su ukrašene rezbarijom.

Kompleks NJugrejndž je prvobitno izgrađen između 3100. i 2900. p. n. e., odnosno, pre oko 5.000 godina. Više od pet stotina godina stariji je od Velike piramide u Gizi u Egipat, a od Stounhendža za oko hiljadu godina, kao i od starogrčke Mikenske kulture. Geološka analiza ukazuje da je veliki deo građevinskog materijala koji je korišćen za izgradnju Njugrejndža bio poreklom iz primorskih predela, najverovatnije na severoistoku. Blokovi su moguće transportovani od mora, rekom Boin.

Izvor: Vikipedija.