Drvengrad je etno-selo u Srbiji kod Mokre Gore u Zlatiborskom okrugu. Drvengrad je smešten na razmeđi Zlatibora i Tare.
Osnovano je i izgrađeno na brdu Mećavnik po zamisli filmskog reditelja Emira Kusturice za potrebe snimanja filma „Život je čudo“. Mećavnik nadvisuje selo Mokra Gora i visinski je na istom nivou sa železničkom stanicom Jatare kroz koju prolazi pruga uskog koloseka „Šarganska osmica“.
Drvengrad je etno-selo u gradskom obličju i strukturi. U obliku je pravougaonika čija duža (glavna) osa na jednom kraju ima ulaznu kapiju, odakle polazi glavna ulica i prostire se do drugog gde se nalazi mala drvena pravoslavna crkva sa drvenim zvonikom. Crkva je građena po ugledu na ruske crkve brvnare (videti sliku u galeriji) i posvećena je Svetom Savi. U centralnom delu sela je trg popločan drvenom kockom i sečenim drvenim pragovima i opkoljen brvnarama. Brvnare su autentične i prenete, neke iz tih krajeva, a neke iz Republike Srpske, u vidu skeleta i postavljene na kamene temelje. U svakoj od njih nalaze se sadržaji karakteristični za grad:
hotel Mećavnik galerija slika Macola biblioteka bioskop Andergraund (smešten pod zemljom) poslastičarnica Anica, sa domaćim kolačima i prirodnim sokovima nacionalni restoran Lotika prodavnica narodne radinosti toga kraja
Ulice u selu su dobile imena po poznatim ličnostima kulture i nauke.
Stručni žiri briselske Fondacije za arhitekturu Filip Rotije je ovo Kusturičino graditeljstvo proglasio najboljim arhitektonskim ostvarenjem u protekle tri godine u Evropi
Eto, dobro si rekao, život je čudo! Znao sam da je nešto sa Zlatiborom i Zlato(okom), ( šesto čulo).A nisi to znao objasniti svojim riječima nego si prepisao, da ne kažem , kopirao s interneta? Svakako , pohvala za trud i brigu o posjetiteljima bloga!
Naravno da treniram za Široki, ali sam zabrinut da nemam šanse. IlijaO i Lega preferiraju Karađorđeve šnicle i leskovački voz, a ja sam još uvijek kod gulaša, ćufte u paradajz-sosu, čorbastog ili vojničkog pasulja ili kačamaka sa sirom i kajmakom...
13 коментара:
Pozdrav za Nediće.
Prije 9 godina, učesnicu Susreta enigmata Srbije su se slikali na istom mjestu.
To Jovan trenira za Široki! Nešto mi se čini nabildan!
Pozdrav Nedićima!
Pozdrav i sa moje strane.
Štefan Markovič
Danas smo dobili pohvalu od jednog nečlana za ovu našu vedru akciju fotografisanja širom svijeta.
Ja ne znam za Drvengrad- bar da netko (nešto) napiše poneku informaciju, ( koliko za mene, toliko i za druge...)!
Drvengrad je etno-selo u Srbiji kod Mokre Gore u Zlatiborskom okrugu. Drvengrad je smešten na razmeđi Zlatibora i Tare.
Osnovano je i izgrađeno na brdu Mećavnik po zamisli filmskog reditelja Emira Kusturice za potrebe snimanja filma „Život je čudo“. Mećavnik nadvisuje selo Mokra Gora i visinski je na istom nivou sa železničkom stanicom Jatare kroz koju prolazi pruga uskog koloseka „Šarganska osmica“.
Drvengrad je etno-selo u gradskom obličju i strukturi. U obliku je pravougaonika čija duža (glavna) osa na jednom kraju ima ulaznu kapiju, odakle polazi glavna ulica i prostire se do drugog gde se nalazi mala drvena pravoslavna crkva sa drvenim zvonikom. Crkva je građena po ugledu na ruske crkve brvnare (videti sliku u galeriji) i posvećena je Svetom Savi. U centralnom delu sela je trg popločan drvenom kockom i sečenim drvenim pragovima i opkoljen brvnarama. Brvnare su autentične i prenete, neke iz tih krajeva, a neke iz Republike Srpske, u vidu skeleta i postavljene na kamene temelje. U svakoj od njih nalaze se sadržaji karakteristični za grad:
hotel Mećavnik
galerija slika Macola
biblioteka
bioskop Andergraund (smešten pod zemljom)
poslastičarnica Anica, sa domaćim kolačima i prirodnim sokovima
nacionalni restoran Lotika
prodavnica narodne radinosti toga kraja
Ulice u selu su dobile imena po poznatim ličnostima kulture i nauke.
Stručni žiri briselske Fondacije za arhitekturu Filip Rotije je ovo Kusturičino graditeljstvo proglasio najboljim arhitektonskim ostvarenjem u protekle tri godine u Evropi
Kopirano sa interneta. (Bio sam tamo dva puta i mogu da kažem da to mjesto vrijedi posjetiti).
Eto, dobro si rekao, život je čudo!
Znao sam da je nešto sa Zlatiborom i Zlato(okom), ( šesto čulo).A nisi to znao objasniti svojim riječima nego si prepisao, da ne kažem , kopirao s interneta?
Svakako , pohvala za trud i brigu o posjetiteljima bloga!
Mogao sam kazati i svojim riječima, no nemam SADA vremena jer radim deset drugih stvari.
Pozdrav Nedićima!
Naravno da treniram za Široki, ali sam zabrinut da nemam šanse. IlijaO i Lega preferiraju Karađorđeve šnicle i leskovački voz, a ja sam još uvijek kod gulaša, ćufte u paradajz-sosu, čorbastog ili vojničkog pasulja ili kačamaka sa sirom i kajmakom...
Da Drvengrad treba vidjeti - treba! Da se treba provozati ćirom po Šarganskoj osmici - treba! Ja sam danas uradio i jedno i drugo...
Постави коментар