REČ PO RIJEČ (1475)

DELFA

Delfa Ivanić, spisateljka, prevodilac, humanitarna radnica (Podgorica, 6. III 1881 — Beograd, 14. VIII 1972).

Potiče iz ugledne porodice, od oca Ivana Musića, bosansko-hercegovačkog

vojvode, i majke Cvije, rođ. Vukasović, iz Stoca. Kao siroče bez roditelja usvojio ju je predsednik Beogradske opštine Mihailo Bogićević. Osnovnu školu (1887—1897) i Višu žensku školu (1891—1897) završila je u Beogradu, potom studirala hemiju u Ženevi (1898—1899) i studije prekinula zbog poočimove smrti. Postavljena je za nastavnicu u Skoplju 1900, udala se 1901. za književnika Ivana Ivanića, tada srpskog vicekonzula u Skoplju, i iste godine napustila službu. Potom je živela uz supruga u Skoplju (1901—1903), Carigradu i Beogradu (1904—1905), Budimpešti (1905—1906) i ponovo u Beogradu (1906—1912). U toku Prvog svetskog rata boravila je u Solunu, Londonu (1915), potom u Francuskoj, u Nici i Parizu (1916—1917) u humanitarnoj službi Kola srpskih sestara. Iz Nice je prešla u Rim (1918), a po završetku rata boravila u Trstu i Rijeci (1919). Vratila se potom 1919. za stalno u Beograd. Govorila je francuski i služila se nemačkim. Boravila je kraće vreme u Švajcarskoj na lečenju, držala predavanja o radu ženskih humanitarnih društava u Pragu (1908, 1938), Londonu (1915), Nici i Parizu (1916—1917), Rimu (1918), na Sušaku i Bakru (1919), u Rumuniji (1922), na Hvaru (1923) i u Sarajevu (1923). Bavila se književnim i prevodilačkim radom...

Iz "Biografije SRB za sajt MS".

(Prilog: Živadin Jovanović)