JULIJANSKI KALENDAR
Julijanski kalendar je uveo Julije Cezar 45. p. n. e. godine i koristio se
u celoj Evropi do XVI veka, kada su države počele da prelaze na Gregorijanski
kalendar. Na prvom vaseljenskom saboru u Nikeji 325. godine hrišćanska crkva je
prihvatila julijanski kalendar za svoj zvaničan kalendar. Tvorac kalendara je
grčki astronom Sosigen na inicijativu Julija Cezara, po kojem kalendar i nosi
ime.Dužina trajanja godine u julijanskom kalendaru iznosi prosečno 365,25 dana
što se postiže ubacivanjem jednog dodatnog dana svake četvrte godine i na taj
način se približava vremenskom periodu za koji Zemlja obiđe oko Sunca, odnosno
orbitalnom periodu Zemlje koji iznosi tačno 365,2564 dana. Julijanska godina
nešto je duža od tropske, a ova razlika akumulira se na jedan dan svakih 128
godina.
Julije Cezar prvobitno je odredio da svi neparni meseci imaju po 31 dan, a
parni po 30, osim februara koji je u prostoj godini imao 29 dana, a 30 u
prestupnoj. Meseci su se zvali: Januarius, Februarius, Martius, Aprilis, Maius,
Junius, Quintilis, Sextilis, September, October, November i December. Godine
44. p. n. e. mesec Quintilis preimenovan je u Julius (današnji jul) u slavu
Julija Cezara. Godine 8. p. n. e. odlučeno je da se jedan mesec nazove imenom
imperatora Avgusta, i pošto je on najviše ratnih pobeda odneo u mesecu
Sextilis-u, ovaj mesec nazvan je po njemu avgust. Ali, pošto je taj mesec imao
30 dana, a Cezarov mesec jul 31 dan, Avgustu se nije sviđalo da njegov mesec
ima manje dana od cezarovog, pa je uzeo jedan dan iz februara, koji je ionako
imao manje dana od ostalih meseci, i prebacio ga u avgust. Pošto su sada
postojala tri uzastopna meseca od po 31 dana, Avgust je od septembra uzeo jedan
dan i prebacio ga u oktobar, a iz novembra u decembar. Tada su uspostavljene
današnje dužine trajanja meseci.
Нема коментара:
Постави коментар