ĆIRILO I METODIJE
Ćirilo i Metodije su bili braća iz Soluna, koji
su širili pismenost i hrišćanstvo među Slovenima, zbog čega su ostali upamćeni
kao „slovenski apostoli“. Njihov otac Lav bio je visoki
vizantijski vojni zapovednik (drungar). Najraniju mladost su proveli u Solunu,
koji je u to vreme bio okružen Slovenima. Metodije je postao upravnik jedne
arhontije u istočnoj Makedoniji, dok je Ćirilo, koji je odrastao na carskom
dvoru, nakon završenih filozofskih i teoloških studija bio postavljen za
bibliotekara Aja Sofije (crkve Svete Premudrosti) u Carigradu i učitelja
filozofije na carigradskoj visokoj školi. Godine 851. Ćirilo je postao član
vizantijskog poslanstva arapskom kalifu u Samari, a 856. u doba političkih i
crkvenih trzavica, Metodije je napustio svoj položaj arhonta i povukao se u
manastir na Olimpu u Maloj Aziji. Malo kasnije je za njim došao i Ćirilo.
Međutim, po nalogu vizantijskog cara Mihaila III, oba brata su 860. otišla kao
misionari među tursko-tatarske Hazare u južnoj Rusiji. Neposredno nakon
povratka iz Rusije, angažovani su za novu misiju kod Slovena. Naime, 862.
poslanstvo moravskog kneza Rastislava zatražilo je od cara Mihaila episkopa i
sveštenike koji će propovedati na slovenskom jeziku hrišćansku veru. Vizantija
je udovoljila Rastislavljevoj želji i poslala mu Ćirila i Metodija. Braća su se
za ovaj posao ozbiljno spremila: Ćirilo je sastavio prvo slovensko pismo
(glagoljica) i na jezik makedonskih Slovena iz okoline Soluna (koji su od detinjstva
dobro znali) preveli su najnužnije crkvene knjige. Na taj način su stvorili
prvi slovenski književni jezik i postavili temelje slovenskoj književnosti.
/skraćena verzija sa Vikipedije/
Нема коментара:
Постави коментар