ĐULISTAN
“Đulistan” (Ružičnjak)
je jedno od poznatijih dela persijske književnosti, a možda čak i najuticajnije
prozno delo. “Đulistan” je napisan 1258. godine i jedno je od dva glavna dela
persijskog pesnika Saadija, koji se smatra jednim od najvećih
persijskih srednjevekovnih pesnika. To je takođe i jedno od njegovih
najpopularnijih dela koje se pokazalo veoma uticajnim i na Zapadu, kao i na
Istoku. “Đulistan” je zbirka pesama i priča,
kao što je i ružičnjak kolekcija ruža. Naširoko je citiran kao izvor mudrosti.
Poznati aforizam koji se često ponavlja u zapadnom svetu, o čoveku koji je bio
tužan zato što nema cipele sve dok nije upoznao čoveka koj nema noge, potiče iz
Đulistana. Minimalistički zapleti u pričama iz “Đulistan” su izraženi preciznim jezikom i sa
psihološkim uvidom, stvarajući poeziju ideja sa preciznošću matematičkih
formula.Ova knjiga se bavi praktično svim glavnim temama sa kojima se ljudski
rod susreće, u optimističnom, ali i satiričnom tonu. Ima dosta saveta za
vladare, te u tom smislu ovo delo potpada i pod žanr principum specula -
političkim pismima kojima se kraljevi i vladari savetuju kako da organizuju
svoje države. Priče iz “Đulistan” imaju
zabavan karaktera i praktičnu i moralnu dimenziju, a često se bave i ponašanjem
derviša i smatra se da sadrže sufijska, odnosno gnostička učenja. U persijskom
jeziku postoji popularna izreka, “Svaka Saadijeva reč ima sedamdeset i dva
značenja”.
Izvor:
Vikipedija
Нема коментара:
Постави коментар