уторак, 3. мај 2016.

NEUOBIČAJENE ETNICE

Piše: Nedjeljko Nedić
Selo Donja Mahala, rodno mjesto glumca Ive Gregurevića, pripada općini Orašje na sjeveru BiH. Prema popisu iz 1991. (službeni rezultati popisa iz 2013. još uvijek nisu objavljeni???!!) selo je imalo oko 1.300 kuća i bilo je najveće selo s hrvatskim življem u BiH. Književni etnik za njegove stanovnike jest DONJOMAHALCI, a za stanovnice DONJOMAHALKE (skraćeno MAHALCI i MAHALKE). Izgovorni etnik, pak, sasma je drugačiji i glasi DOLJANCI i DOLJANKUŠE a izveden je najvjerojatnije od  DOJNA (DONJA) MALA kako ga zove lokalni puk. Sličnu etnicu nalazim u Bošnjacima, samostalnoj općini kraj Županje, čije se stanovnice nazivlju BOŠNJAČANKE i BOŠNJAKUŠE te u Belirčevu rodnom mjestu Bolmanu u kojemu žive BOLMANKE i BOLMANKUŠE.

8 коментара:

Belirac је рекао...

Ja sam Bolmanac, a moja mama i sestra su Bolmankuše.

Belirac је рекао...

Stanovnica susjednog sela Jagodnjaka narodski se zove Kačvolkuša (od starog imena Kačvola).

Gojko је рекао...

D.MAHALA- AMA,HLAD

Belirac је рекао...

U Rečniku SANU zabilježene su riječi "mahalac" i "mahaljanin" za stanovnika (neke) mahale, a na internetu ima potvrda i za oblik "Mahalčanin", koji se odnosi baš za Donju Mahalu: ovdje.

Belirac је рекао...

U istom rječniku riječ Doljanac opisana je samo kao prezime (a doljanac je isto što i doljanin), dok etnika Donjankuša - nema.

Радоја Рацановић је рекао...

Čest je slučaj da se razlikuje naziv za stanovnika određenog mjesta u standardnome jeziku od lokalnog naziva za stanovnika istog mjesta (autohtoni etnik). Decenijama unazad preovladava stav da treba uvažavati stanje na terenu i autohtone oblike uključivati u standardni jezik. Mislim da su po tom pitanju najdalje otišli u Hrvatskoj i da sistematski rade na prikupljanju terenski potvrđenih autohtonih etnika, ali da taj posao još nije završen.

Радоја Рацановић је рекао...

Da izbor pravilnog oblika etnika često stvara neodumice, potvrđuje anegdotalni primjer kod koga i gdje bi se to najmanje očekivalo. Mnogi će ga se sigurno sjetiti. Na pitanje kako se zove stanovnik Kraljeva, takmičar u kvizu “Kviskoteka” odgovorio je tačno - Kraljevčanin, a Oli je elegantno rekao da nije tačno i da je trebalo odgovoriti - Kraljevljanin. Naravno, bilo je nevjerice, smijeha i ljutnje, posebno u Kraljevu; čak su i profesori iz kraljevačke Gimnazije pisali protestno pismo redakciji.

Belirac је рекао...

A stanovnik Kruševca je Kruševljanin! I mi u Baranji govorimo da su stanovnici Kneževa Kneževčani.
U nekadašnjem Pravopisu MS-MH navodio se etnik Orahovičanin, iako se zapravo govori Orahovčanin, kako i piše npr. u "Hrvatskom enckilopedijskom rječniku".
Za neka baranjska mjesta smiješno bi bilo navoditi standardne ili književne oblike kad oni - ne postoje, npr. stanovnik Baranjskog Petrovog sela je Petarac, a Kneževih Vinograda - Suljošanin. Oblici npr. Petrovoselac ili Vinograđanin bili bi naprosto - izmišljotine.