Sa vikipedije: Lukovska banja se nalazi na jugu Srbije, na istočnim padinama Kopaonika (na nadmorskoj visini od 681 m). Udaljena od Beograda oko 300 km.[1]
Geografski položaj Lukovske banje, značajna nadmorska visina i atraktivna priroda, čine je dobrim klimatskim lečilištem pogodnim za odmor, rekreaciju i oporavak.
Po broju izvora termomineralnih voda temperature 56-69°C i njihovoj izdašnosti (100 litara u sekundi), spada u red najbogatijih u zemlji.
Lekovite vode Lukovske banje koristili su još stari Rimljani, o čemu svedoče ostaci cevi i građevina otkriveni u gornjem delu banjskog naselja.
Postoje ostaci kupatila koje je koristio kralj Milutin za vreme svog boravka u ovim krajevima i gazdovanja nad rudnicima. I u srednjem veku korišćene su lekovite vode sa ovih izvora, a takođe i u vreme Turaka, o čemu svedoči podatak da se ovo mesto u Kruševačkom defteru N° 567 iz 1575. godine, zove "Banja Lukova" i ima jedno kupatilo - hamam. Posle oslobođenja od Turaka 1878. godine, u banji je uređen jedan bazen, koji je korišćen za kupanje i lečenje bolesnika. Prvo kupatilo je od dasaka urađeno oko 1900. godine. Međutim, bez obzira što nije bilo više kupatila narod je dolazio i kupao se u virovima, pa je banja do Prvog svetskog rata bila dobro posećena i u njoj je godišnje boravilo oko 1.500 gostiju.
Prvo savremenije kupatilo sa muškim i ženskim bazenom izgrađeno je 1948. godine. Intenzivan razvoj banje počinje 1999. godine izgradnjom hotela "Kopaonik", od kada se uvrstila u red poznatijih banja u Srbiji.
Bogat i raznovrstan biljni svet je omogućio da u Lukovskom kraju žive razni krupni sisari, pernata divljač i dr. Prema narodnom predanju ovde je često boravio kralj Milutin zbog izvarendnih uslova za lov.
Lukovska Banja je u sastavu sela Lukova, koje je oko 1,5 km nizvodno od nje. Banja je lokalni administrativno-upravni, privredni, obrazovni, zdravstveni i sportski centar za osam sela u veoma retko naseljenom (880 stanovnika na 134 m²) jugoistočnom delu Kopaonika tzv. Lukovskom kraju.
Planinske reke su nastanjene pastrmkama i bogate rečnim rakovima a naročito Štavska, Trebinjska i Lukovska reka.
Najveću pažnju turista i prirodnjaka, svojom bizarnošću i originalnošću, privlači Štavska treska (1.439 m), ogranak Kopaonika, na severu od Štave. Ona se izdiže između između Štavske reke (na jugu), Blaževske reke (na zapadu) i Đerekaruše (na severu). Nju je još pre 110 godina istakao Tihomir R. Đorđević, sa "dva kamena roga (Velika i Mala treska) na vrhu, koji, okićeni šumom sa sviju strana, kao kakvom bujnom grivom, izgledahu u večernjoj rumeni nenadmašno čarobno".
Treska predstavlja najbolji vidikovac u čitavoj Toplici. U neposrednoj blizini vrha su neistražena pećinska crkva, ostaci neke građevine i kameni krstovi. Stara bukova šuma bogata je gljivama, lekovitim biljem (koje meštani beru 7. jula, na Ivandan) i izvorima hladne i pitke vode. Od lokaliteta Jagnjilo u selu Štava preko zaseoka Trečnjice, do vrha Treske, treba da se prepešači oko 4,5 km i savlada visinska razlika od 535 m, a za to treba oko sat i po
5 коментара:
Sa vikipedije:
Lukovska banja se nalazi na jugu Srbije, na istočnim padinama Kopaonika (na nadmorskoj visini od 681 m). Udaljena od Beograda oko 300 km.[1]
Geografski položaj Lukovske banje, značajna nadmorska visina i atraktivna priroda, čine je dobrim klimatskim lečilištem pogodnim za odmor, rekreaciju i oporavak.
Po broju izvora termomineralnih voda temperature 56-69°C i njihovoj izdašnosti (100 litara u sekundi), spada u red najbogatijih u zemlji.
Lekovite vode Lukovske banje koristili su još stari Rimljani, o čemu svedoče ostaci cevi i građevina otkriveni u gornjem delu banjskog naselja.
Postoje ostaci kupatila koje je koristio kralj Milutin za vreme svog boravka u ovim krajevima i gazdovanja nad rudnicima. I u srednjem veku korišćene su lekovite vode sa ovih izvora, a takođe i u vreme Turaka, o čemu svedoči podatak da se ovo mesto u Kruševačkom defteru N° 567 iz 1575. godine, zove "Banja Lukova" i ima jedno kupatilo - hamam. Posle oslobođenja od Turaka 1878. godine, u banji je uređen jedan bazen, koji je korišćen za kupanje i lečenje bolesnika. Prvo kupatilo je od dasaka urađeno oko 1900. godine. Međutim, bez obzira što nije bilo više kupatila narod je dolazio i kupao se u virovima, pa je banja do Prvog svetskog rata bila dobro posećena i u njoj je godišnje boravilo oko 1.500 gostiju.
Prvo savremenije kupatilo sa muškim i ženskim bazenom izgrađeno je 1948. godine. Intenzivan razvoj banje počinje 1999. godine izgradnjom hotela "Kopaonik", od kada se uvrstila u red poznatijih banja u Srbiji.
Bogat i raznovrstan biljni svet je omogućio da u Lukovskom kraju žive razni krupni sisari, pernata divljač i dr. Prema narodnom predanju ovde je često boravio kralj Milutin zbog izvarendnih uslova za lov.
Lukovska Banja je u sastavu sela Lukova, koje je oko 1,5 km nizvodno od nje. Banja je lokalni administrativno-upravni, privredni, obrazovni, zdravstveni i sportski centar za osam sela u veoma retko naseljenom (880 stanovnika na 134 m²) jugoistočnom delu Kopaonika tzv. Lukovskom kraju.
Planinske reke su nastanjene pastrmkama i bogate rečnim rakovima a naročito Štavska, Trebinjska i Lukovska reka.
Najveću pažnju turista i prirodnjaka, svojom bizarnošću i originalnošću, privlači Štavska treska (1.439 m), ogranak Kopaonika, na severu od Štave. Ona se izdiže između između Štavske reke (na jugu), Blaževske reke (na zapadu) i Đerekaruše (na severu). Nju je još pre 110 godina istakao Tihomir R. Đorđević, sa "dva kamena roga (Velika i Mala treska) na vrhu, koji, okićeni šumom sa sviju strana, kao kakvom bujnom grivom, izgledahu u večernjoj rumeni nenadmašno čarobno".
Treska predstavlja najbolji vidikovac u čitavoj Toplici. U neposrednoj blizini vrha su neistražena pećinska crkva, ostaci neke građevine i kameni krstovi. Stara bukova šuma bogata je gljivama, lekovitim biljem (koje meštani beru 7. jula, na Ivandan) i izvorima hladne i pitke vode. Od lokaliteta Jagnjilo u selu Štava preko zaseoka Trečnjice, do vrha Treske, treba da se prepešači oko 4,5 km i savlada visinska razlika od 535 m, a za to treba oko sat i po
Na donjoj slici je grupa šetača, netakmičara koji svi redom kažu da su uživali u laganoj šetnji po Lukovskoj Banji.
Постави коментар