субота, 28. март 2015.

PUPEZIN, KIKINDA I -KEVI



Piše: Jovan Nedić
U petak, 27. III. 2015. godine, na ovom blogu objavljen je kvadrat 7x7 Milutina Tepšića, u koji je autor uspio "ugurati" prezime enigmate Zlatana Pupezina i ime enigmatskog kluba u kome je Zlatan predsjednik (Kikinda).
Pupezin je rođen u Kikindi 24. januara 1941. godine i cijeli život živi u tom gradu. Prvi enigmatski rad objavio je u "Somborskoj ukrštenici" 1958, a u beogradskoj "Enigmi" sarađuje od 1960. godine. Objavljivao je i u brojnim drugim enigmatskim i neenigmatskim listovima.
Enigma broj 422
Najstarija "Enigma" koju ja imam nosi broj 422 od 20. VII. 1962. godine. U to vrijeme imao sam osam i po godina i sigurno nisam kupovao taj beogradski enigmatski časopis. Možda sam tada znao da postoje "ukrštene reči" – moj otac je bio pretplaćen na "Politiku" pa sam ih sigurno vidio u tim novinama – ali nisam mogao znao da postoje i časopisi koji objavljuju samo enigmatske priloge.
Gotovo sve zagonetke iz tog 422. broja riješene su grafičkom olovkom pa mi ne izgleda vjerovatnim da je i taj broj bio među onih nekoliko godišta "Enigme" koje sam naknadno kupio od redakcije. Najvjerovatnije sam 422. broj dobio od nekoga, ali nisam siguran od koga.
Zlatanova ukrštenica
U tom broju "Enigme", na 6. stranici, objavljene su simetrične "Ukrštene reči" dimenzija 15 x 9 polja, potpisane sa "Z. Pupezin – Kikinda". Ne bi to bilo nešto posebno zanimljivo da sedmoslovna riječ pod 1. vodoravno nije upravo – KIKINDA, s opisom "Grad u Vojvodini". Dakle, Kikinda i u potpisu i u sastavu.
Mjesto kraj Sente
Nepoznati rješavač nije uspio riješiti dva izolovana polja u toj ukrštenici. U jedno treba upisati posljednje slovo pojma pod 1. uspravno: "Mesto u Bačkoj kraj Sente", a u drugo posljednje slovo pojma pod 11. uspravno: "Slan grah (mn.)". Moram priznati da ni meni – za razliku od slanog graha – nije poznato to selo kraj Sente. Kad sam u "Imeniku mesta u Jugoslaviji" pronašao da se ono zove Kevi, prilično sam se iznenadio jer mi je potpuno nepoznato i ne sjećam se da sam ga ikad vidio u nekoj ukrštenici ili križaljki. Ipak, priznati se mora da je Kevi naveden i u Pušonjićevom i u Žugićevom četveroslovnom rječniku.
Putujući po nesnosnoj vrućini, ali u klimatiziranom automobilu, 23. avgusta 2012. godine na 12. Susrete enigmata Srbije u Kikindi čak sam prošao na pet-šest kilometara od Kevija. Naime, idući iz Bačke Topole putem broj 105 prema Senti, prvo se prođe kroz Novo Orahovo, pa prijeđe rijeka Čik, pa prođe kroz Tornjoš, u kome se druga poprečna ulica zove Veliki šor, a onda se dolazi do raskršća na kome se može skrenuti udesno. Prvo mjesto na tom sporednom putu baš je – Kevi, a put dalje vodi preko sela Utrine i Sterijino do – Ade. Budite sigurni da na nekom sljedećem putu za Kikindu neću propustiti priliku da vidim taj – Kevi.

11 коментара:

Slavko Bovan је рекао...

Jovane, zahvaljujem na ovom i ovakvim tekstovima.
Neke stvari valja zabilježiti.

Slavko Bovan је рекао...

Za danas je planiran još (najmanje) jedan tekst. Napisao ga je Mesud Malkoč i biće objavljen u 12.30.

Slavko Bovan је рекао...

Što se tiče ovog sela KEVI, javno priznajem da mi ime nije poznato iako je u "komšiluku". Stoga, podržavam rečenicu s kraja ovog Jovanovog teksta.

Belirac је рекао...

Trebalo bi priupitati Zlatana zna li on nešto o tome selu. Bilo bi mi logičnije da je u ukrštenicu uvrštena riječ KEVA. Tada posljednje slovo ne bi ostalo neriješeno.

Belirac је рекао...

U selu KEVI živi mađarsko stanovništvo pa je i samo ime mađarskog porijekla. Bilo bi zanimljivo kako to ime shvata okolno nemađarsko stanovništvo: kao jedninu ili kao množinu.

Slavko Bovan је рекао...

Pošto je u tom uglu moglo biti svašta (s vrlo malo izmena) pretpostavljam da je Zlatan ovo namerno uvrstio (iz nekog razloga).

Belirac је рекао...

Stanovnik sela KEVI? Kevijac?

Radojica Jovičić је рекао...

KEVI - mesto u Srbiji, kraj Sente, zabeleženo je i u Enigmatskoj enciklopediji, koja je svojevremeno izlazila u Enigmi u nastavcima. Urednici su bili Simon Racković i Vlasta Pavlović.
Inače, pozdravljam gospodina Zlatka Pupezina, čije radove sam rado objavljivao i u listu "Marbo". Ostao mi je u sećanju, pored odličnih radova i sa lepim rukopisom, čitkim i jasnim slovima upisanih rešenja u poslati rad.
Srdačan pozdrav.

Belirac је рекао...

A ja pozdravljam Radojicu i zahvaljujem na javljanju i dopuni članka. U njegovom četveroslovnom rječniku iz 1970. godine Kevija nema, vjerovatno zato što se to ime u vrijeme pripreme rječnika nije pojavljivalo u križaljkama.

Belirac је рекао...

Naselje Kevi je zapravo podjednako udaljeno od Bačke Topole i od Sente, no kako pripada Opštini Senta, opisuje se kao mjesto kraj Sente.

N. Petkovski је рекао...

Кеви је насеље у Србији у општини Сента у Севернобанатском округу. Према попису из 2011 године било је 726 становника, од чега 97% Мађара, 1% Срба, 0,2% Хрвата и 0,1% Немаца. Интересантно је да број становника сваким наредним пописом увека опада. 1948 године је било 1840 становника, 1953 - 1697 становника, 1961 - 1438, 1971 - 1447, 1981 - 1414, 1991 - 1055 и 2002 - 887 становника.
У насељу има 355 домаћинстава, а просечан број чланова по домаћинству је 2,50. Просечна старост становништва износи 43,8 година (42,6 код мушкараца и 45,2 код жена).

Selo se prvi put pominje u poreskom popisu iz 1520 – 1522. godine, ali se ne nalazi na turskim poreskim listama iz kasnijih vremena.

Pretpostavlja se da su tu prolazile turske trupe posle Mohačke bitke i da su one potpuno razorile ovo mesto, te je zato ono ostalo bez stanovnika. Selo je nekada ležalo na obali Čikera i pretpostavlja se da je osnovano pre nego što je pomenuto. Naselje se danas nalazi dosta istočnije od prvobitnog mesta alokacije. Na katastarskoj mapi iz 1876.godine je već označeno jednim redom kuća (zajedno sa Buranjevim šorom), no selo će se uistinu naseliti tek krajem XIX veka, a tada će se formirati i njegov današnji izgled. Ono je tada još poznato pod imenom Kavia, ali 1902. godine ono i formalno dobija ime Kevi. Godine 1901. je izgrađena crkva, pa je zatim otvorena i pošta. Novo selo i Zadruga se osnivaju 1947. godine, dok 1962. godine u selo uvode struju, te se time postepeno urbanizuju Kevi i njegova okolina. Većina stanovnika se bavi poljoprivredom. Organizaciju obrazovnog života obezbeđuje Kulturno umetničko društvo „Mora Ferenc”.

Keviju pripada i Buranjev šor, koji je u osnovi odvojeno naselje, ali koje ne predstavlja posebnu administrativnu jedinicu.